PËR ATË... QË SOT GJENDËT NË VARR...

E heshtur në cepin e dhomës,
me një bllokë të vogël në duar,
çëndronte e ndrojtur pa fjalë,
kjo zemra ime e lënduar...!

Dhe bllokun e hapë më ngadalë,
diçka kërkoj pakuptim,
më duket se ti je aty
dhe unë të flas shpirti im... !

Por ti papritur më zhdukesh
dhe as përgjigje nuk më kthen,
dhe unë kaloj faqen tjetër
ndoshta aty do të të gjejë!

Aty lexoj dy fjalë...
dhe lotët dot si mbledh,
të them TË DUA shumë,
të them ktheu në jetë!

Dikur aty diçka
më kishe shkruar ti,
tani unë bashkë me dhembjen
e mbaj thellë në gji!

E mbaj aq pranë me zemrën
shtrënguar thellë në shpirtë,
se ty dua të të kthej
në jetë, në jetë sërish!

Se ti ike pa folur me mua
dhe fjalën e fundit nuk ma the, pse s'e di,
ti veç ma shkruajte “TË DUA”
dhe ike u largove përgjithnji!

Përse nuk durove derisa të vija
që puthjen time ta merrje,
të ta thosha atë që kurrë nuk ta tashë,
kur kokën në mua mbështesje?!

Përse jo nuk prite
të të shihja edhe njëherë,
kur më dhembje më buzëqeshe,
më kujtove atë pranverë?!

Përse kjo jetë është kaq e padrejtë,
ty të mori kaq larg nga unë,
përse nuk na bashkonë përsëri,
të na bën të gëzuar?!

Po ti a më mbanë mend mua
apo ndoshta me engjuj ke rën në dashuri,
ndoshta dhe unë do të bëhem engjull së shpejti,
që ti të më duash përsëri?!

Të lutem më ndihmo të vijë edhe unë atje,
mos më lerë të vuaj ç'do ditë e natë,
se kam një kohë të gjatë që pres
në krahët e tu të jam prapë !

Nuk mundem nga kjo jetë të ngre kokën,
e vetmuar pa ty në ç'do anë,
nuk mundem jo më të dashuroj,
jo, më zemër për dashuri nuk kam.

Të lutem më dërgo një shenjë,
një ëndërr, një lule më dërgo,
nga ato që unë t'i sillja pranë
dhe ti me thoshe mos më lëndo!

Përse ike kaq larg nga unë,
jo më as lule s'të sjell dot,
tani unë dua të jam më ty
se për mua pa ty kjo jetë është e kotë!

Ç'do ëndërr të thërras më merr,
në shpirtin tënd më shtrëngo,
dua të jam edhe unë engjull
në krahët e tu të fluturoj!

Kur pranë teje qëndroj e heshtur
dhe dridhem kur më prek ngadalë,
mendoj se mbrenda teje ka diçka
dhe ti më thua me zemër, e jo me fjalë!

Diçka që më bën të ndihem si engjull
dhe hap krahët drejtë teje fluturoj,
ti më shtrëngon aq fortë pranë vetës
dhe ngadalë pëshpëris “Të Dashuroj”

Zot të lutem kthema përsëri atë që dikur ma more,
mos më le të vuaj kaq shumë për të,
se më s'po mund të duroj dot,
e pamundur ta harroj,
kur sytë e mi për atë pikojnë vetëm lotë,
kthema të lutëm sepse e dua gjithmonë, gjithnjë?!

O Zot a më dëgjon vallë,
ktheje edhe njëherë në ketë jetë,
a më sheh mua , a e sheh zemrën time duke u kallë,
o Zot ma kthe vetëm edhe njëherë atë shpirtë,
nga ajo ditë që e more dhe më le pa të,
unë mbeta LOTI_DASHURISË...?!!!