A është Ibrahimoviç një “fenomen”?

Të gjithë e shohin si një “perëndi” në fushë, por Zlatan Ibrahimoviç mund të jetë më normal se edhe ata të cilët dyshojnë në aftësitë që përmban bagazhi tekniko�taktik, pa harruar cilësitë. I mungon ende diçka, një zbritje, një driblim, një kalim, i fundit, ai vendimtari, më i vështiri. I mungon “testi” i kthjelltësisë dhe i mendimit të shpejtë, në situata të ndryshme. I mungon ndeshja e Kakasë në Mançester, ndaj “Djajve të kuq” të Fergusonit, për të marrë për bazë kohët e fundit. Shtatlarti suedez është një futbollist që nuk arrin ende që të shkëputet nga ai dimension për t’u kthyer në një kampion vendimtar, një futbollist të cilin bota e sportit e thërret me emrin “fenomen”! Ka fituar shumë tituj me ekipe që kanë bërë histori, si Ajaksi, Juventusi dhe Interi, të cilat kërkonin më shumë vazhdimësi, përveç se në kampionatet e tyre, edhe jashtë kufinjve, në Europë, aty ku Zlatani kthehej në një personazh si gjithë të tjertër, një lojtar i mirë, si shumë të tjerë. Nuk është Kaka, nuk është Ronaldinjo, nuk është Henri dhe as Kristiano Ronaldo. Në epoka të ndryshme, gjithsecili prej këtyre emrave të mëdhenj i ka dhënë një ndjenjë force klubit respektiv, pavarësisht nga kampionati në të cilin luante. Ibrahimoviç nuk ia ka arritur ende këtij qëllimi. Ka dështuar, atëherë kur ka dështuar edhe Interi, kur ka dështuar Juventusi, por edhe Ajaksi, edhe pse në Holandë ka luajtur në moshë të re. E sheh në fush�_ë kampionatin italian, dhe arroganca e tij teknike duket se dominon dukshëm karshi çdo mbrojtjeje të hekurt. Por, ky shkëlqim, këto të dhëna, kjo prezencë e “pushtetshme”, ndryshon aty kur është momenti që të hidhet hapi cilësor dhe kur pritet që ai të shfaqë më të bukurën e tij, atë të futbollit, që të gjithë duan të shohin. Nuk është më as dominim dhe as supremaci. “Çmend” dyshen e mbrojtjes së Empolit, Marxorati�Adani me një “dopietë”, por “çmendet” nga mbulimi i rreptë i finlandezit Hipia apo të historikut Karrager, apo të personazhesh jo tepër të njohura si Ajala apo Albiol. I ndodh kjo gjë sepse niveli rritet dhe Ibra nuk di të përshtatet. Dhe kjo i ndodh edhe në Kombëtare, me Suedinë, ku kanë humbur kujtimin e golit të tij të fundit. Për t’u bërë një kampion, Ibrahimoviç ka në këtë sezon një mundësi të fundit: Europianin në Austri dhe Zvicër. Në Portugali “gjunjëzoi” Italinë nga ai gol me thembër dhe të gjithë menduan se kishte lindur një “fenomen” i ri. Katër vite më pas shtrohet pyetja: mos ishte vallë rastësi apo një moment i karrierës së tij?