edhe 1000 pengesa ne rrug

Ty!

Ty qe s'te njoha mire
Ty me ate shpirt te dlire
Ty qe te deshte aq shume
Ty qe te mori ky lum... qe quhet jete!

zemra don me plas prej dashuris, zemra nuk duron ket pritjen ma shum se ti mua ma tranove krejt katunin e qove. nji vjet ne enderr te kam pas tash me syt e mi po te sho. edi se shum larg jemi une edhe ti ne ket bot , po tash shum afher jemi une edhe ti moje vajz. jam tranu krejt per ty , dot a kalli krejt ameriken per ty moje vajz, dot a vdes per nji fjal nga goja jote. po nese mua nuk me don vetem nji puthje po du nga teje se at her jam rahat per jet, per nji puthje po vdes, hajde moje vajz falma at dashurin veq njeher , veq nje her. ti nuk edin sa shum te dua, sa shum kjo zemra ime per ty po vuaj. as vet nuk edi qe sa shum te du, po vetem zoti mund ta di qe sa shum kjo zemra ime te don, vetem ty te dashuron. hajde moje vajz falma at dashurin veq edhe njiher edhe nuk ki me gabu se zemra ime ty te kerkon, per ty vajton, vetem per ty mendon. shpyrti ime pa ty nuk jeton ma shum ne ket jet edhe zemra ime ashtu, khteu edhe nje her moje vajz veq nji her hajde prap te une moje vajz. qka me bo une pa ty ne ket jet moje vajz.

geovisit();

ne shpi jam tuj prit per nji vajz po aja vajz nuk po vjen, dit e nat jam tu shkru emrin jot se per ty shum po vuaj, ekam nji fotografi ne dor dhe nji dashuri ne zemer, ah moje vajz pse me lan te vuaj per ty pse nuk po khteshes prap te une se ti edin se vetem ty te dua ne ket jeten time, qe nji vjet e disa muj kurkush ne der ska hin vetem per ty moje vajz jam tuj prit, po hajde moje vajz hin nga dera se zemra ime don me vdek per dashuri se dit e nat zemra ime osht tuj vuaj vetem per ty

geovisit();

A kam faj qe ne ty jam dashuru
A kam faj qe shum te dua
A kam faj qe te kam puth
A kam faj qe me ty po du me feju




geovisit();

Si te gjithe gjerat e bukura
e shkurter eshte edhe dashuria
mjafton vec pak ta prekesh
dhe iken gjithe magjia

Ndaj o lexuesi im
ti fort mos dashuro,
se jeta te fal trishtim
se veten kot lendo.

Mos duaj me shume se veten
se jeten, ti mos duaj
shteg mos i ler hapur
se per te do jesh i huaj.

Me te vertet ta duash
po jo deri ne dhimbje, lendim
se cdo cast po te vuash
sdo quhesh njeri, por trishtim

Koto qe ju thash ti zbatoni
per ju i shkrova miqt e mi
qe si un mos ta pesoni
por te keni lumturi.

E dini ku gabova ?
gjithnje fala e dhash shume,
gjithcka per te lejova
syte mbylla e fjeta gjume.

E dini pastaj se c'mora ?
lot, dhimbje e ftohtesi.
degjova te me thonin "e gjora"
me meshir me shikonin o njeri.

Ndaj o lexuesi im
kur dikush te rrefen se te do
kerko fakte, veprim
dhe me pas beso.

Atdheu është guri që s’e hoqëm dot kurrë nga këpucët
Sado u ramë supermerkatove dhe mall-eve
Pash më pash,
Si Migjeni ferrit,
Këpucë për së mbari
Pa gur
Nuk gjetëm
Dot kurrë.
Këmbëvrarë
Çalojmë.
Ne jemi të gjithë Akilë
Që u futëm në gjithfarë ujrash magjikë,
Por thembrat i kemi të thata.
Aty na dhemb,
Aty na vret
Guri i Atdheut.

Lundronte ne detin e qete
nje trendafil i kuq
si dashuria e sinqert
dashuria e dy te rinjve
qe perfundoj si romeo e zhuliet
Dhe deti vet gjemonte
historine kur e kujtonte
Nisi kjo dashur ne valet e tij
dhe jetoj gjate ne pafundesi
Efshehte dhe e sinqert
Ditete bukura mbeten ne det
Perfundoj kjo dashuri
Kur deti gjemonte, kur rete renkonin
dhe te rinjte mbeten ne valet e detit
dhe te dy fjeten
Fjeten gjate, si asnjhere
bashke me dashurine e tyre te fshehte
te mbuluar nga deti i qete
Nga duart e tyre trendafili detit i mbeti
Kur trupat e tyre thell ne pafundesi deti i treti!

ot po shkruaj per ty jeta ime
fjalet qe dalin nga zemra ime po shkruaj
thelle jam zhytur ne kujtime
e nga malli e dashuria po vuaj
ti me bere poete ne dashuri
ti me bere te shkruaj vargje
per ty thur gjith jeten poezi
per ty qe zemren ma kenaqe
le te behet himn kjo poezi
dhe ne cdo moment te jetes
ka per te qen nje mrekulli
ah,sikur ta dije sa te dua
se sa shum me mungon
cdo cast qe rrije me mua
se zemra zemren kerkon
po ta le kete kujtim ne vargje
qe gjtihmon ta lexosh
edhe kur te jem larg nder varre
te vish e te ma kendosh!

ashke jemi te lumtur,
sikur ne parajse te na kene futur.
Une dhe ti, kalojme shume mire,
dhe shpesh here qeshim si femije.

Eh, sa e bukur eshte jeta,
kur une ate me ty e kaloj,
sa te bukura jane castet kur ty te perqafoj.

Faleminderit, engjelli im, jetes time
i ke dhene nje kuptim,
e ke mbushur ate plot gjalleri,
eh sa shume te dua, as vete s'e di!

Perse me kujton,
tek mendja jote jam gjithmone?
Perse, perderisa je shume larg,
deshiron te me kesh prane?

Perse vendose qe te ikje dhe
si nje send te pavlershem me braktise,
e tani kerkon te jemi si me pare.

Gjithmone me thua, te mos ndryshohem,
te jem ai qe isha me pare, po ca kujton
se une jam, nje robot pa ndjenja e pa gjak?

Jam dhe une si gjithe te tjeret, nje njeri
i parendesishem, qe ti e hodhe si nje leter,
si te mos isha i leverdisshem.

Ti as falje s'meriton, se ke bere shume gabime,
por prape pretendon qe une mos te ndryshoj,
si skllavi yt gjithmone do jetoj?

Lamtumire po te them, me mos eja ne kete vend,
sepse sjell rrezik dhe mekat,te lutem me mos me bezdis,
por me le rehat.

Mjaft te durova, ty dhe lojrat e tua, ti je dinake,
dhe njekohesisht shume e zgjuar, i ben veprimet me
paramendim, cdo hap i yti e ka nje synim,
ndersa une qendroj i heshtur, naiv dhe i shkrete,
por tani nuk jam ai qe isha, e ke kuptuar dhe vete.

Nje parandjenje te flet per ndryshimin tim dhe
ti perpiqesh te me lajmerosh, por dije e dashur,
se tani eshte shume vone, jemi shume te vegjel
ne kete bote, pra po te them LAMTUMIRE,
se MIRUPAFSHIM s'te them dot!